Η φερόμενη ως βαριά βιομηχανία της χώρας, ο κλάδος του τουρισμού επισιτισμού αποτελεί καθαρό δείγμα εργασιακής εκμετάλλευσης, εργοδοτικής αυθαιρεσίας και μεσαιωνικών εργασιακών σχέσεων, όπως καταδεικνύουν οι πρόσφατες καταγγελίες. Στο νησί της Μυκόνου και όχι μόνο οι εργαζόμενοι/νες, στοιβάζονται σε κοντέινερ, αναγκάζονται να εργαστούν ξυπόλητοι στην καυτή άμμο ενώ στην Κέρκυρα σπουδαστής ΙΕΚ μαγειρικής, που έκανε την πρακτική του σε φημισμένο εστιατόριο του νησιού δέχτηκε σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια. Στο Ηράκλειο της Κρήτης ένας ιδιοκτήτης καφετέριας απείλησε με όπλο έναν εργαζόμενο που του ζήτησε να τον ασφαλίσει, μιας και μετά από έλεγχο του ΙΚΑ ενημερώθηκε πως δεν ασφαλίζεται.
Τα φαινόμενα αυτά δεν είναι καινούργια. Η υπερενίσχυση της ευελιξίας και του διευθυντικού δικαιώματος συνθέτουν το ζοφερό τοπίο της εργασίας στον κλάδο του τουρισμού-επισιτισμού. Στον κλάδο αυτό όπου η ευελιξία αποτελεί υποχρεωτική πλέον επιλογή για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, το σύγχρονο πρεκαριάτο, κυρίως νέοι και νέες, μαθητευόμενοι ή μη αναγκάζονται να εργάζονται 12ώρα, ημιδηλωμένοι/νες, υπογράφοντας συμβάσεις εργασίας για 1 ή 2 ημέρες ή με 4ωρη απασχόληση, με αποδοχές ανειδίκευτου εργάτη λόγω της αποειδίκευσης του κλάδου. Τα εργατικά ατυχήματα και η βία πληθαίνουν στην λάντζα, την κουζίνα, τις ταχυμεταφορές και τα καταλύματα.
Οι πρακτικάριοι/ες και οι μαθητευόμενοι/ες στον τουρισμό είναι από τους εργαζομένους που βιώνουν με τη μεγαλύτερη ένταση την εργοδοτική βία . Οι σπουδαστές των δημόσιων και ιδιωτικών ΙΕΚ και των ΕΠΑΣ Μαθητείας του ΟΑΕΔ τροφοδοτούν συνεχώς τις τουριστικές επιχειρήσεις με φθηνό εργατικό δυναμικό που χρησιμοποιείται κατά κόρον, με αμοιβή που δεν ξεπερνά τα 300 ευρώ.
Η βαριά βιομηχανία των all inclusive αλλά και των μικρό –μεσαίων επιχειρήσεων, η τουριστική μονοκαλλιέργεια που υποβαθμίζει περιβαλλοντικά και πολιτιστικά τις τοπικές κοινωνίες απαιτεί ένα νέο εργασιακό μοντέλο προς εξυπηρέτηση της περίφημης ανταγωνιστικότητας. Το μοντέλο της απάνθρωπης, εξευτελιστικής και ακραίας εκμετάλλευσης της εργασίας. Το μοντέλο της εργασιακής κόλασης.
Είναι ξεκάθαρο για εμάς πως η ρήση “νέες και καλές δουλειές” που ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός δεν αφορά τα λαϊκά στρώματα και τη νέα γενιά. Αυτοί είναι που πλήρωσαν τα ματωμένα πλεονάσματα των προηγούμενων κυβερνήσεων και θα συνεχίσουν να πληρώνουν την “ανάπτυξη” των λίγων που έχει ως στόχο και η σημερινή κυβέρνηση. Να είναι όμως σίγουρη, πως θα βρει απέναντι στις εχθρικές πολιτικές της το σύνολο της κοινωνίας που οραματίζεται ένα κόσμο στα μέτρα των αναγκών της. Σε αυτή τη κατεύθυνση, καλούμε όλους και όλες τους εργαζομένους και τις εργαζόμενες να οργανωθούν στα σωματεία και τα συνδικάτα του κλάδου τους, καθώς και να συνεχίσουν να αντιδρούν ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
