Στο διάγγελμα του ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα στηρίξει την οικονομία, εξαγγέλλοντας έτσι το πέρασμα από τον πόλεμο ενάντια στην πανδημία στον πόλεμο για την στήριξη της ελληνικής οικονομίας. Όμως, η κυβέρνηση της ΝΔ από την πρώτη στιγμή ανάληψης της εξουσίας άνοιξε τον πόλεμο με τον κόσμο της εργασίας. Από την πρώτη στιγμή υιοθέτησε μια σειρά αντεργατικών μέτρων κάνοντας χρήση όλων των μνημονιακών μέτρων αλλά και αυτών που ψήφισε λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας.
To πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ, όπως αποκαλείται από την κυβέρνηση, χρηματοδοτούμενο από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα SURE, είναι ένας σκληρός μηχανισμός επιδότησης της μετατροπής της πλήρους απασχόλησης σε μερική απασχόληση. Κατ’ εντολή του ΣΕΒ και του ΣΕΤΕ δηλαδή των βιομηχάνων και των ξενοδόχων και λόγω του περιορισμένου κύκλου εργασιών τους, οδηγεί μεγάλος μέρος των εργαζομένων στην προσωρινή και ευέλικτη εργασία, επιδοτώντας ταυτόχρονα το εργασιακό κόστος επιχειρήσεων και εργοδοτών.
Πρόκειται για έναν μηχανισμό που θα εγκαταστήσει βραχυπρόθεσμα καθεστώτα απασχόλησης, καθεστώτα μερικής απασχόλησης που θα περιλαμβάνουν μείωση των ορών εργασία αλλά και μείωση των μισθών των εργαζομένων. Η κάλυψη του 60% της απώλειας του μισθού των εργαζομένων που θα τεθούν σε καθεστώς μερικής απασχόλησης σημαίνει απώλεια εισοδήματος ύψους 20%. Πρόκειται για έναν μηχανισμό μείωσης των μισθών των εργαζομένων και διαρκούς εσωτερικής υποτίμησης της εργασίας.
Την ίδια στιγμή , η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη παρατείνει το αντεργατικό μέτρο της αναστολής των συμβάσεων εργασίας που μετέτρεψε χιλιάδες εργαζόμενους σε επιδοματούχους των 534 ευρώ τον μήνα. Έδωσε έτσι τη δυνατότητα στους εργοδότες να χρησιμοποιήσουν φθηνή και προσωρινή εργασία προσαρμοσμένη στις ανάγκες τους μετά το άνοιγμα της οικονομίας.
Με το πέρας της περιόδου χάριτος των 45 ημερών θα ακολουθήσει νέο κύμα απολύσεων που θα εκτινάξει τα ποσοστά ανεργίας. Ο πρωθυπουργός υπόσχεται την στήριξη των ανέργων, όμως γνωρίζει πολύ καλά ότι οι μνημονιακές προϋποθέσεις για την επιδότηση της ανεργίας θα αφήσει την πλειοψηφία των ανέργων χωρίς προστασία και στήριξη.
Οι εργαζόμενοι/ες θα αντιμετωπίσουν ένα νέο εργασιακό τοπίο που θα κυριαρχεί η προσωρινή κι ευέλικτη απασχόληση, οι χαμηλοί μισθοί και η εργοδοτική αυθαιρεσία. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την επερχόμενη επίθεση που εμφανίζεται ως «εθνική διαχείριση της πανδημίας» χωρίς την ανασυγκρότηση των συλλογικών μορφών αγώνα τους, υπερβαίνοντας τις συμβιβασμένες, εργοδοτικές ή γραφειοκρατικές πλειοψηφίες των μεγάλων συνδικαλιστικών ενώσεων.
Για να διεκδικήσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα, ακριβώς τώρα που φάνηκε ποιοι είναι αυτοί που κινούν τις οικονομίες ακόμα και εν μέσω πανδημίας, οι «αόρατοι» των οποίων την ύπαρξη αναγκάστηκαν να δουν οι αστοί πρωθυπουργοί και τώρα τους ετοιμάζουν νέα μέτρα λιτότητας.
Να μην χαθεί κανένας μισθός. Να διασφαλιστούν τα εισοδήματα των εργαζομένων, μόνιμων, εποχιακών, αδήλωτων, για όσο διαρκεί η πανδημία και οι επιπτώσεις της.
Να επιβάλλουμε την εφαρμογή των μέτρων προστασίας σε κάθε χώρο δουλειάς, την παροχή των Μέσων Ατομικής Προστασίας από την εργοδοσία, την εξασφάλιση την αποφυγής συνωστισμού, την διασφάλιση ειδικών αδειών για τους ευπαθείς και τους συγκατοικούντες, την διευκόλυνση των αναρρωτικών αδειών.
Να διεκδικήσουμε την πλήρη απασχόληση και την μείωση του χρόνου εργασίας.
Γιατί οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι δεν χρωστάνε χάρη σε καμιά κυβέρνηση και κανέναν εργοδότη αν έχουν δουλειά. Είναι αυτοί και αυτές που κρατούν στα χέρια τους κινητήριους ιμάντες των κοινωνιών.
