Γράφει ο Γιάννης Αλμπάνης
Η πολιτική έχει ένα βασικό χαρακτηριστικό που λειτουργεί ως δίκοπο μαχαίρι για τους ασχολούμενους με αυτή: Κρίνεται κατά βάση από τα αποτελέσματά της. Προφανώς, λαμβάνονται υπόψη τα κίνητρα και οι αναποδιές της τύχης. Αλλά στο τέλος πάντα βγαίνει από πάνω αυτός/ή που φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η κυβέρνηση πιστώθηκε ως επιτυχία της τον πολύ χαμηλό αριθμό νεκρών στο πρώτο κύμα της πανδημίας. Όντως αποφασίστηκε γρήγορα το lockdown. Στον δημόσιο διάλογο όμως μικρή σημασία δόθηκε στο ότι σε όλες τις βαλκανικές χώρες η πανδημία κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα, καθώς και στο ότι η ενίσχυση του ΕΣΥ υπήρξε πολύ κατώτερη των αναγκών. Η κυβέρνηση βγήκε από πάνω γιατί τα πράγματα πήγαν καλά.
Τώρα η κατάσταση αντιστρέφεται. Η έξαρση των κρουσμάτων του #κορωνοϊού αποδεικνύει ότι το «άνοιγμα» της οικονομίας δεν πήγε καλά. Η κυβέρνηση χρεώνεται το αποτέλεσμα ως αποτυχία της. Βεβαίως, η νέα έξαρση της πανδημίας είναι παγκόσμια. Επίσης, λόγω της στρατηγικής σημασίας του τουρισμού και της εστίασης για την ελληνική οικονομία, υπήρξε πολύ μεγάλη πίεση για χαλάρωση των υγειονομικών περιορισμών. Ωστόσο, το αποτέλεσμα μετράει. Και το αποτέλεσμα στην Ελλάδα είναι υπεύθυνη η ελληνική κυβέρνηση, όπως ακριβώς συνέβη και με το lockdown.
Αποτελεί ακραία δημαγωγία για τις επιτυχίες να αποθεώνονται οι κυβερνώντες ως οι άριστοι της διοίκησης και για τις αποτυχίες να καταγγέλλονται οι πολίτες ως οι ανεύθυνοι της καθημερινότητας. Πόσο μάλλον όταν η κυβερνητική πρακτική πόρρω απείχε από το να είναι η ενδεδειγμένη. Σε γενικές γραμμές δεν θα ήταν άδικη η εκτίμηση ότι η κυβέρνηση υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, έπεμψε καθησυχαστικά μηνύματα στους πολίτες τα οποία όμως ήταν αναντίστοιχα με τον πραγματικό υγειονομικό κίνδυνο. Ενδεικτικά σταχυολογώ:
-Την 1η Ιουλίου ανοίγει πλήρως ο τουρισμός με δειγματοληπτικά μόνο τεστ για τους τουρίστες. Δεκατέσσερις μέρες μετά, γίνεται υποχρεωτική η επίδειξη αρνητικού τεστ μόνο στην πύλη εισόδου του Προμαχώνα.
-Στις 6 Ιουλίου στα εγκαίνια του σταθμού του μετρό στη Νίκαια από τον πρωθυπουργό, επικρατεί μεγάλος συνωστισμός χωρίς κανένας να φοράει μάσκα.
-Στις 8 Ιουλίου αποφασίζεται η κατάργηση της υποχρέωσης να φοράνε μάσκα οι πελάτες των εμπορικών κέντρων. Μόλις 23 ημέρες αργότερα, η μάσκα γίνεται υποχρεωτική σε όλους τους κλειστούς χώρους.
-Στις 13 Ιουλίου γίνεται σύσκεψη στο Μαξίμου για την πανδημία υπό τη προεδρία του πρωθυπουργού. Από τους συμμετέχοντες φοράει μάσκα ο Σωτήρης Τσιόδρας.
-Στις 15 Ιουλίου ο Νίκος Χαρδαλιάς παρακολουθεί την παράσταση του Τάκη Ζαχαράτου. Στις φωτογραφίες είναι εμφανής η μη τήρηση των προβλεπόμενων αποστάσεων.
-Στις 19 Ιουλίου παρατηρείται συνωστισμός χιλιάδων ανθρώπων στη φιέστα για το πρωτάθλημα του Ολυμπιακού, χωρίς ιδιαίτερη κυβερνητική αντίδραση.
Να προσθέσουμε:
-Τον Μεγάλο Περίπατο του Μπακογιάννη που έχει ως βασικό στόχο τη μείωση της κυκλοφορίας του ΙΧ, την ώρα όπου η σύσταση των λοιμωξιολόγων είναι να αποφεύγουμε τη χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
-Την αραίωση των δρομολογίων των ΜΜΕ η οποία επιχειρείται, εκ των υστέρων και κατόπιν της κοινωνικής κατακραυγής, να ανατραπεί με την ανάκληση των καλοκαιρινών αδειών -λες και οι καλοκαιρινές άδειες είναι κάτι απρόβλεπτο που δεν θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στον σχεδιασμό. Ακόμα όμως και με όλο το προσωπικό παρόν, τα δρομολόγια είναι αραιά με αποτέλεσμα τον συνωστισμό.
-Τη χαλάρωση, με την πλήρη ανοχή των Αρχών, των υγειονομικών μέτρων στα καταστήματα.
Είναι νομίζω προφανές ότι κυβέρνηση έκανε πράγματα που δεν έπρεπε και δεν έκανε πράγματα που έπρεπε. Το θετικό είναι ότι παρά την έξαρση των κρουσμάτων, ο αριθμός των νοσηλευόμενων στις ΜΕΘ είναι πολύ χαμηλός -ο ιός μοιάζει πολύ πιο «αδύναμος» το καλοκαίρι. Επομένως, υπάρχει περιθώριο για διορθωτικές κινήσεις που θα ανατάξουν την κατάσταση. Αρκεί η κυβέρνηση να πράξει τα αναγκαία και να πει με παρρησία την αλήθεια στους πολίτες. Έχουμε μπει σε μια μακρά δύσκολη περίοδο και η επιστροφή στην «κανονικότητα» αναστέλλεται.