Λίγες ώρες πριν την αλλαγή του χρόνου, δυστυχώς δεν γιορτάζουμε.
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται εδώ και καιρό αντιμέτωπη με την κατάρρευση και τον διαρκή εμπαιγμό εκ μέρους της κυβέρνησης και του κράτους.
Δεκάδες και εκατοντάδες συνάνθρωποί μας χάνουν καθημερινά την ζωή τους ή βρίσκονται διασωληνωμένοι μέσα σε αποδεκατισμένα νοσοκομεία, με ανεπαρκείς υποδομές και λιγοστό, εξουθενωμένο ιατρικό προσωπικό.
Η εκτίναξη των κρουσμάτων τις τελευταίες μέρες βρίσκει για άλλη μια φορά το κράτος απροετοίμαστο και την κοινωνία απροστάτευτη. Στα λιγοστά σημεία διενέργειας δωρεάν μοριακών τεστ συγκεντρώνονται για ώρες τεράστιες ουρές. Ο ΕΟΔΥ έχει καταρρεύσει και χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούν να ενημερωθούν. Το ΕΣΥ είναι ουσιαστικά παραλυμένο, με τους ασθενείς είτε από τον COVID-19 είτε από άλλα αίτια, να αντιμετωπίζουν την εγκατάλειψη. Ο εργαζόμενος κόσμος δεν ξέρει πως να αντιδράσει, υπό τον φόβο της απώλειας μεροκάματου. Η κυβέρνηση επέλεξε να αφήσει μόνη της την κοινωνία απέναντι σε αυτή την καταστροφή.
Πλάι στον φόβο και τον κίνδυνο για την υγεία, έρχεται και η οικονομική αφαίμαξη. Εκατομμύρια περνούν κάθε μέρα σε ιδιωτικές κλινικές για τεστ που θα έπρεπε να καλυφθούν από το κράτος. Η έκρηξη των κρουσμάτων φέρνει επιπτώσεις στην ήδη χτυπημένη οικονομία και ολόκληρα τμήματα εργαζομένων θα υποστούν νέα μείωση ή και εξαφάνιση του εισοδήματός τους, χωρίς καμία κρατική στήριξη.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μία νέα ταξική επίθεση συντελείται μέσα από την πρωτοφανή ακρίβεια και τους χαμηλούς μισθούς. Ο φετινός χειμώνας είναι πιο σκοτεινός, με όλο και περισσότερους/ες να αδυνατούν να προμηθευτούν βασικά αγαθά. Οι τρομακτικές αυξήσεις στην ενέργεια καταδικάζουν στο κρύο και το σκοτάδι τα φτωχότερα στρώματα, ενώ μόνο εντός του Δεκεμβρίου περισσότεροι από 20 συνάνθρωποι μας βρήκαν το θάνατο στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν μέσα στα σπίτια τους.
Πρόκειται για έναν πραγματικό και διαρκή εφιάλτη για τον οποίον υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες. Η κυβερνητική και κρατική πολιτική είναι εγκληματική. Ευθύνεται για χαμένες και διαλυμένες ζωές.
Η κυβέρνηση αρνήθηκε συστηματικά να στηρίξει την δημόσια υγεία. Μόλις πριν λίγες μέρες, ψήφισε νέο προϋπολογισμό για το 2022 με πετσοκομμένες δαπάνες, υποστηρίζοντας ότι η πανδημία τελείωσε. “Οι ΜΕΘ δεν χρειάζονται. Τα νοσοκομεία και το ιατρικό προσωπικό είναι πολυτέλεια. Αν δώσουμε δωρεάν τεστ, θα καταρρεύσει η οικονομία.” Αυτά τα ανεκδιήγητα ακούγονται καθημερινά. Χωρίς ντροπή, χωρίς ίχνος αυτοσυγκράτησης, απέναντι σε μια κοινωνία που στενάζει.
Η κυβέρνηση που στήριξε όλη της την πολιτική στην μόνιμη επίθεση απέναντι στους πολίτες. Που σμπαράλιασε τα δημοκρατικά δικαιώματα με «ευκαιρία» την πανδημία για να αυξήσει την καταστολή, να ακυρώσει κατακτήσεις και να μοιράσει κρατικό χρήμα σε κολλητούς. Που υιοθέτησε μόνο μέτρα περιορισμών και απαγορεύσεων και όρισε ως κρατική πολιτική τις διακρίσεις και τον στιγματισμό. Που μετέτρεψε την ανάγκη για καθολικό εμβολιασμό σε εργαλείο αντιδημοκρατικής επίθεσης και μετάθεσης ευθυνών, τορπιλίζοντας ουσιαστικά και το πρόγραμμα εμβολιασμού. Και σήμερα, όταν για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται λάθος καθώς η πανδημία κορυφώνεται, νίπτει τας χείρας της;
Δεν μας νοιάζει αν πεθάνετε, δεν μας νοιάζει αν μπορείτε να κάνετε τεστ, αν θα βρείτε να φάτε ή να ζεσταθείτε. Κόφτε το λαιμό σας μίζεροι.
Αυτό φαίνεται να διαμηνύει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός.
Όμως ο εφιάλτης πρέπει να τελειώσει. Η εγκληματική πολιτική και ο εμπαιγμός πρέπει να τελειώσουν.
—
Φίλες και φίλοι, συναδέλφισσες, συμπολίτες, συμφοιτητές και συμμαθήτριες,
Ξέρουμε ότι δεν αρκούν πια τα μεγάλα λόγια, ούτε οι διαρκείς καταγγελίες. Δύο χρόνια τώρα μοιάζει να έχουν ειπωθεί τα πάντα και τίποτα να μην βελτιώνεται. Το ξέρουμε πως δεν έχουν γίνει όσα έπρεπε και όσα μπορούσαν να γίνουν. Το ξέρουμε πως τις μέρες αυτές δεν περισσεύει η αισιοδοξία και η αφέλεια.
Όμως ο εφιάλτης δεν θα τελειώσει από μόνος του.
Πρέπει πλάι στην οργή και την απόγνωση, να ανθίσει ξανά η ελπίδα, ο συλλογικός αγώνας, η αλληλεγγύη. Να στηρίξουμε ο ένας την άλλη και όλοι/ες μαζί να προχωρήσουμε στο δρόμο της μάχης, της σύγκρουσης.
Απαιτείται άμεσα μια αντεπίθεση. Ένα μεγάλο, πολυσυλλεκτικό αγωνιστικό μέτωπο που θα διεκδικήσει αλλά και θα επιβάλλει άμεσα μια σειρά από επιτακτικά αναγκαία αιτήματα προστασίας και επιβίωσης της κοινωνίας.
- Δωρεάν PCR τεστ σε όλες και όλους. Δωρεάν διανομή μασκών FFP2/KN95.
- Επαρκής χρόνος καραντίνας πληρωμένης αδείας για την περίοδο της νοσηλείας/ανάρρωσης/αναμονής αποτελεσμάτων, και γονεϊκής άδειας για τη φροντίδα των παιδιών.
- Επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και διάθεση των δομών τους για τις ανάγκες της κοινωνίας.
- Άμεση αύξηση των δαπανών για την υγεία. Στήριξη του ΕΣΥ με προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού και ενίσχυση του εξοπλισμού και των υποδομών. Ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας και του εμβολιαστικού προγράμματος.
- Οικονομική στήριξη των εργαζομένων και των επαγγελμάτων που πλήττονται από την πανδημία. Κανένας άνθρωπος χωρίς εγγυημένο εισόδημα.
- Άμεσα και μεγάλης κλίμακας μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, την ενεργειακή φτώχεια και την στεγαστική επισφάλεια. Απαγόρευση εξώσεων και πλειστηριασμών, και διακοπών παροχής.
Όλες οι δυνάμεις του κινήματος, το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, κάθε συλλογικότητα αντίστασης και αλληλεγγύης, οι ηλεκτρονικές καμπάνιες κ.α έχουν σημαντικό ρόλο να παίξουν για την επιβολή των αναγκαίων μέτρων και την αναγέννηση της πάλης ενάντια στην κυβέρνηση. Σε αυτή την κατεύθυνση, θα δώσουμε κι εμείς όλες μας τις δυνάμεις. Τις επόμενες μέρες θα πάρουμε πρωτοβουλίες απεύθυνσης τόσο στις οργανωμένες δυνάμεις της Αριστεράς και του αγώνα, όσο και πλατιά μέσα στο κίνημα, για την διοργάνωση πολύμορφων δράσεων σε κάθε χώρο και περιοχή με κατάληξη κάποιες κεντρικές μέρες δράσεων στα κέντρα των πόλεων.
Ξέρουμε τα όρια και τις αδυναμίες μας. Όμως δεν υπάρχει μόνο η ανημπόρια, απόγνωση και η αδυναμία. Υπάρχει και δύναμη. Του συλλογικού αγώνα. Της αλληλεγγύης. Και ήρθε η ώρα να την δείξουμε. Ήρθε η ώρα να αλλάξει μεριά ο φόβος.
Αναμέτρηση – Συνάντηση- Ανένταχτοι/ες
(Πρωτοβουλία για μια νέα αριστερή συλλογικότητα)
