Στην Ελλάδα, οι άνθρωποι που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους λόγω των κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών καταστάσεων στις χώρες τους και να αναζητήσουν καταφύγιο στην Ευρώπη, αντιμετωπίζουν ολοένα και πιο σφραγισμένα σύνορα, κρατική βία και ρατσιστικές, αντι-μεταναστευτικές συμπεριφορές. Ζητάμε να μπει τέλος στις επαναπροωθήσεις (pushbacks), τη συνοριακή βία και την απανθρωποποίηση αυτών που μετακινούνται. Στεκόμαστε στο πλευρό όλων όσων παλεύουν ενάντια στην καταπίεση των συνόρων και των κρατών και είμαστε υπέρ του δικαιώματος στην ελεύθερη μετακίνηση, τη ζωή και την αξιοπρέπεια για όλους/ες/α!
ΟΙ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ, ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΒΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ.
Οι επαναπροωθήσεις ή οι άτυπες απελάσεις ενός ή πολλών ατόμων από μια περιοχή χωρίς να ακολουθηθούν οι αρμόζουσες διαδικασίες ή να υπάρξει δυνατότητα υποβολής αίτησης ασύλου, έχουν καταστεί σημαντικό, αν και ανεπίσημο, μέρος της (αντι)μεταναστευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τα τελευταία χρόνια, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι απωθήθηκαν από την Ελλάδα στην Τουρκία μέσω του ποταμού Έβρου και του Αιγαίου Πελάγους.
ΟΙ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΙΟΤΕ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΥΣ.
Στην περιοχή του Έβρου, άνθρωποι κρατούνται χωρίς φαγητό ή νερό, αφού τους έχουν κλέψει όλα τα προσωπικά τους αντικείμενα, ταπεινώνονται και ξυλοκοπούνται βάναυσα προτού τους αναγκάσουν να περάσουν τον ποταμό Έβρο προς την Τουρκία. Άλλοι/ες που βρίσκονται μακριά μέσα στην ενδοχώρα, απάγονται από την αστυνομία από τους δρόμους ή τα μεταναστευτικά καμπς, μεταφέρονται στα σύνορα και απωθούνται στην Τουρκία. Αυτές οι παραβιάσεις πραγματοποιούνται από την ελληνική αστυνομία και τον στρατό, τη Frontex (Οργανισμός Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής) και παρακρατικές ομάδες που στρατολογούνται από την ελληνική αστυνομία. Στο Αιγαίο, η βοήθεια σε βάρκες που βρίσκονται σε κίνδυνο συνήθως αρνείται να δοθεί, αντίθετα βάρκες υφίστανται εσκεμμένες ζημιές και προωθούνται πίσω προς τις τουρκικές ακτές από το ελληνικό Λιμενικό Σώμα και τη Frontex. Επιπλέον, όσες και όσοι καταφέρνουν να φτάσουν στα ελληνικά νησιά και επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο, μεταφέρονται πίσω στην ανοιχτή θάλασσα, αναγκάζονται από το Λιμενικό Σώμα να επιβιβαστούν σε σωσίβιες σχεδίες (life rafts) χωρίς μηχανές και αφήνονται να παρασυρθούν προς τα τουρκικά ύδατα. Για τους Κούρδους και τους Τούρκους πολιτικούς πρόσφυγες που δραπετεύουν από το καθεστώς του Ερντογάν, οι επαναπροωθήσεις προς την Τουρκία μπορεί να σημαίνουν ισόβια κάθειρξη ή και θάνατο. Εκατοντάδες Κούρδοι και Τούρκοι πολιτικοί, ακτιβιστές/ριες και δημοσιογράφοι έχουν καταλήξει σε πολιτικές φυλακές αφού επαναπροωθήθηκαν.
ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΗΣ ΕΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ
Η στρατιωτικοποίηση των συνόρων, τα τείχη και η τεχνολογία επιτήρησης που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ, αλλά και η κρατική και παρακρατική βία, αναγκάζουν τους ανθρώπους να ακολουθούν όλο και πιο επικίνδυνες διαδρομές για να φτάσουν στην Ευρώπη. Εκατοντάδες έχουν πεθάνει στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Μόνο τον Δεκέμβριο του 2021, περισσότεροι από 30 άνθρωποι, ανάμεσά τους πολλά παιδιά, πέθαναν, ενώ δεκάδες αγνοούνται.
Αυτοί οι θάνατοι δεν είναι ατυχήματα αλλά δολοφονικές πράξεις του καθεστώτος συνόρων της ΕΕ, που εκτελούνται από το ελληνικό κράτος. Ο δημόσιος διάλογος και οι κρατικές πολιτικές για τη σφράγιση των συνόρων ποινικοποιούν και απανθρωποποιούν τις/τους μετανάστ(ρι)ες, προσπαθώντας να κάνουν εμάς τους υπόλοιπους να αδιαφορούμε για την κατάχρηση, τη στέρηση δικαιωμάτων και την απώλεια ζωών. Συσκοτίζουν το γεγονός ότι οι άνθρωποι που στοχεύουν έχουν γλιτώσει από πολέμους, διώξεις ή φτώχεια και προσπαθούν να εισέλθουν στην ΕΕ για να επιζήσουν. Οι «άνθρωποι σε κίνηση» θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για την ελευθερία μετακίνησης, ανεξάρτητα από τα εμπόδια τα κράτη βάζουν στο δρόμο τους.
Η ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
Η διάσωση ανθρώπων στη θάλασσα έχει επανειλημμένα στοχοποιηθεί και ποινικοποιηθεί από την ελληνική κυβέρνηση με το ακροδεξιό επιχείρημα ότι οι επιχειρήσεις διάσωσης «διευκολύνουν ή ενθαρρύνουν την παράνομη μετανάστευση». Ταυτόχρονα, η αλληλεγγύη καταγγέλλεται ως λαθρεμπόριο και κατασκοπεία. Θα στεκόμαστε πάντα δίπλα σε όσες και όσους αγωνίζονται για ελευθερία, αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη σε έναν κόσμο που καταστρέφεται από τον πόλεμο, την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
ΟΙ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΡΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ!
Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι μέρος μιας ευρύτερης εκστρατείας της ΕΕ για επαναπροωθήσεις και κρατική βία κατά των μεταναστ(ρι)ών: από τους ισπανικούς θύλακες σε Θέουτα και Μελίγια, την Κεντρική Μεσόγειο και τα γαλλο-ιταλικά σύνορα, στα Βαλκάνια αλλά και τα σύνορα μεταξύ της Λευκορωσίας και των γειτονικών της κρατών. Στις 6 Φεβρουαρίου, οι δράσεις μας είναι μέρος μιας Παγκόσμιας Ημέρας Αγώνα που διεκδικεί αλήθεια, δικαιοσύνη και αποζημιώσεις για τα θύματα των συνόρων και τις οικογένειές τους. Την ημέρα αυτή θα πραγματοποιηθούν διαμαρτυρίες και δράσεις μνήμης σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο.
Όλες/οι μας, αντικρίζοντας τη βαρβαρότητα στα σύνορα της ΕΕ, πρέπει να ξεσηκωθούμε για τη ζωή, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία όλων, ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών μαζί!
Συμμετέχουμε στη διαδήλωση ενάντια στα pushbacks και τη βία των συνόρων ΣΤΙΣ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1μμ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΟΡΙΑΚΗ ΒΙΑ
