Η δημοκρατία μέσα στα Πανεπιστήμια στοχοποιείται πολλές δεκαετίες τώρα. Τί σημαίνει όμως δημοκρατία εντός του Πανεπιστημίου; Σημαίνει ότι μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες και την ελεύθερη έκφραση, τα οποία διασφαλίζει το πανεπιστημιακό άσυλο, προάγεται η έρευνα και οι νέες ιδέες, ενισχύεται η κριτική σκέψη, εμπλουτίζεται σημαντικά η κοινωνικοποίηση και η πολιτικοποίηση των νέων (και όχι μόνο) πολιτών. Με άλλα λόγια, ορισμένα από τα πιο απαραίτητα στοιχεία μιας δημοκρατίας αποτελούν ταυτόχρονα αναπόσπαστο κομμάτι της Πανεπιστημιακής ζωής.
Στον αντίποδα, οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, οι ταυτοποιήσεις, η ιδιωτική ασφάλεια και οι κάρτες εισόδου, είναι στοιχεία που δεν συστήνουν έναν δημοκρατικό ακαδημαϊκό χώρο. Οι απελευθερωτικές διεργασίες εντός του Πανεπιστημίου καμία σχέση δεν έχουν με την παραπάνω περιγραφή ενός νεοφιλελεύθερου αφηγήματος, που ωστόσο ακόμη και στα πιο συντηρητικά Πανεπιστήμια (αυτά που κάποιοι τα επικαλούνται για τις καλές τους αποδόσεις) δεν έχει υλοποιηθεί στο σύνολό του. Αν ατροφήσει η ελευθερία και οι συλλογικές διαδικασίες στο εσωτερικό του, το Πανεπιστήμιο θα γίνει απλώς ένα κολέγιο κατάρτισης. Αυτό είναι το σχέδιο της κυβέρνησης: να καταντήσει το δημόσιο και δωρεάν, δημοκρατικό Πανεπιστήμιο ένα κέντρο κατάρτισης. Όλες αυτές οι εξαγγελίες περί ελέγχου πρόσβασης και πανεπιστημιακής αστυνομίας στοχεύουν στην περαιτέρω καταστολή των Φοιτητικών Συλλόγων και των διαδικασιών τους, όπως οι Γενικές Συνελεύσεις, και των μέσων πάλης που χρησιμοποιεί το Φοιτητικό Κίνημα, όπως οι καταλήψεις, για να μπλοκάρει τη νεοφιλελεύθερη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, που αποτελεί την ατζέντα των κυβερνήσεων των τριών τελευταίων δεκαετιών. Στρώνεται με τον πιο σαφή τρόπο ο δρόμος για τη δημιουργία του επιχειρηματικού Πανεπιστημίου, όπου κάθε φωνή, κάθε αντίσταση, κάθε διεκδίκηση, θα καταστέλλεται με τη βούλα του νόμου, εν τη γένεση της. Αυτή η επίθεση στοχεύει αφενός στη δημιουργία σχολών αποστειρωμένων από δημοκρατικές και κινηματικές διεργασίες, αποκομμένων από την υπόλοιπη κοινωνία, και αφετέρου στην εμπορευματοποίηση της Παιδείας, με υποβαθμισμένη παροχή γνώσης, εναρμονισμένης με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της αγοράς εργασίας και όχι με τις κοινωνικές ανάγκες.
Αναμένοντας την αντίδραση της κυβέρνησης στις αποφάσεις της συνόδου πρυτάνεων, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή είναι μια περίοδος χωρίς περιθώρια εφησυχασμού. Οι πρυτανείες που, αν και αποστασιοποιήθηκαν σε γενικές γραμμές από τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού, νομιμοποιούν πλήρως την κατάργηση του ασύλου με την αποδοχή του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου. Αντιλαμβανόμαστε ότι σε μια συνθήκη που τα περισσότερα φρένα που συγκρατούσαν την απόλυτη εμπέδωση της αντιδραστικής ατζέντας στα πανεπιστήμια έχουν κοπεί, η μη σύσταση σώματος ασφαλείας που θα συνδέεται με την ΕΛ.ΑΣ είναι από μόνη της σημαντική. Όμως δεν αρκεί. Η κατεύθυνση της επιβολής ελέγχου πρόσβασης σε «ευαίσθητες» δομές, ανοίγει το δρόμο σε διαφορετικές μεταφράσεις από το εκάστοτε ίδρυμα, που σε τελική ανάλυση είναι κι αυτό που θα κληθεί να ορίσει τις δομές αυτές. Τυχόν περιθωριακές, αντικοινωνικές συμπεριφορές, που καμία σχέση δεν έχουν με το Φοιτητικό Κίνημα, δεν αποτελούν παρά φθηνή δικαιολογία για την αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης.
Εμείς λοιπόν που είμαστε γέννημα και θρέμμα ενός δημοκρατικού Πανεπιστημίου, που τολμήσαμε να μιλήσουμε για το Πανεπιστήμιο των αναγκών μας, είμαστε εμείς εκείνοι και εκείνες που το υπερασπιζόμαστε απέναντι σε κάθε προσπάθεια ευτελισμού και διάλυσής του. Εμείς είμαστε εκείνες και εκείνοι που, όπως έχουμε μπει μπροστά στα ΜΑΤ και στους τραμπούκους της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, έτσι θα μπούμε και τώρα μπροστά σε οποιαδήποτε σκέψη για σεκιούριτι, ταυτοποιήσεις κλπ. Το αστικό μπλοκ και τα νεοφιλελεύθερα think tanks που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την υποτιθέμενη χαμένη υπόληψη του Πανεπιστημίου, είναι οι ίδιοι που εργάζονται επίμονα για να βυθίσουν το Πανεπιστήμιο στην παρακμή και την ανυποληψία. Είναι αυτοί που θέλουν ένα «πανεπιστήμιο» χωρίς άσυλο και κοινωνικούς αγώνες, αλλά με διοικήσεις εξωπανεπιστημιακών προσωπικοτήτων και επιχειρηματιών και ηλεκτρονικές ψηφοφορίες.
Ενόψει της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου συνεχίζουμε τους αγώνες!
Θα μας βρουν μπροστά τους!