Η απεργία πείνας αποτελεί την τελευταία ελπίδα και μάχη για τις έννοιες της δικαιοσύνης και της ηθικής. Σε μία τέτοια συνθήκη βρίσκεται ο Δημήτρης Κουφοντίνας από τις 8 Γενάρη (40 ημέρες!), ζητώντας απλώς να εφαρμοστεί και για αυτόν ο νόμος και διεκδικώντας το αναφαίρετο δικαίωμα του να μην βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση εξαίρεσης. Για μια ακόμα φορά εξωθείται στο να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του, προκειμένου να διασώσει την αξιοπρέπειά του, έχοντας ως τελευταίο, αδιαπραγμάτευτο όριο το σώμα του.
Μπροστά στην κραυγαλέα μεθόδευση εις βάρος του, το Υπουργείο και η κυβέρνηση στηλώνουν πεισματικά τα πόδια τους και ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει διάκριση εις βάρους του κρατούμενου ούτε παραβίαση του νόμου που οι ίδιοι φωτογραφικά ψήφισαν. Με δικαιολογίες, υπεκφυγές και με την ενορχήστρωση νέων τηλε-δικών για τη δράση του απεργού πείνας (λες και αυτό είναι το ζήτημα!), αποσιωπούν ότι στερούν το δικαίωμα του κρατούμενου να μεταχθεί στη φυλακή «από την οποία προήλθε», δηλαδή τον Κορυδαλλό, όπως ρητά προβλέπει ο Ν. 4760/2020.
Γνωρίζουμε όλοι/ες τι σημαίνει ο Δημήτρης Κουφοντίνας για την κυβέρνηση, την οικογένεια Μητσοτάκη-Μπακογιάννη αλλά και την αμερικανική πρεσβεία: ενσαρκώνει τον απόλυτο “εχθρό” σε τέτοιο βαθμό που είναι ακλόνητοι και με όλες τους τις πράξεις τον οδηγούν στον θάνατο. Πάνω στον συγκεκριμένο κρατούμενο, υλοποιούν τη πολιτική τους ατζέντα για μία κοινωνία “τάξης και ασφάλειας”, όπου η εξαίρεση από τα δικαιώματά θα είναι ο κανόνας. Παράλληλα, προσπαθούν να φιμώσουν οποιαδήποτε φωνή αλληλεγγύης στον κρατούμενο, ξεκινώντας από τις επιθέσεις σε πανεπιστημιακούς, λογοκρίνοντας εκδηλώσεις στο διαδίκτυο και επιδεικνύοντας ακραία καταστολή και βία σε όλες τις σχετικές κινητοποιήσεις. Για αυτό, η υπόθεση του μας αφορά όλους/ες και για αυτό συνεχώς νέες φωνές υψώνονται ενάντια στον μισανθρωπισμό του κράτους.
Δικηγόροι, γιατροί, καλλιτέχνες, ακαδημαϊκοί, εκατοντάδες πολίτες από όλο το κόσμο μιλούν ενάντια στην φρίκη του να έχουμε τον πρώτο νεκρό απεργό πείνας στην Ευρώπη από την δεκαετία του 1980. Αντιλαμβάνονται όλο και περισσότερο τι σημαίνει να λειτουργεί το κράτος με διακόπτη on-off για τα δικαιώματα, ανάλογα με το υποκείμενο τους.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας οδηγήθηκε στις 16/2/2021 στην εντατική και η κατάσταση της υγειας του είναι οριακή. Καλούμε όσους/ες μίλησαν ενάντια στην αδικία, υπέρ της ζωής, να τοποθετηθούν ξανά με όλους τους δυνατούς τρόπους εκ νέου, πριν να είναι αργά. Διεκδικούμε, μαζί με χιλιάδες ανθρώπους σε όλο το κόσμο:
– Άμεση ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων του Δ. Κουφοντίνα.
– Να τηρηθεί ο νόμος και να μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού.
– Ενάντια στην εξοντωτική μανία της Σοφία Νικολάου και του καθεστώτος Μητσοτάκη.
– Να μην εκτελεστεί η εισαγγελική παραγγελία για αναγκαστική σίτιση. Η αναγκαστική σίτιση αποτελεί βασανιστήριο.
– Δε θα επιτρέψουμε να υπάρξει νεκρός απεργός πείνας.
Τα αιτήματα αυτά είναι δίκαια και εύκολα να υλοποιηθούν. Η άρνησή τους αποτελεί μια ακόμα περίπτωση τρομοϋστέριας, κοινωνικής πειθάρχησης και κατασκευής ενός νέου “εχθρού” σε μία κοινωνία ήδη μουδιασμένη από τις απαγορεύσεις και την ανασφάλεια για την πανδημία.
Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι:
Δεν υπάρχει ειρήνη, χωρίς δικαιοσύνη. Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους.
Η θανατοπολιτική της κυβέρνησης θα ανατραπεί!
Συμμετέχουμε και καλούμε σε συγκέντρωση στα Προπύλαια την Παρασκευή 19/02, 6μμ, στα πλαίσια της 5ης πανελλαδικής μέρας αλληλεγγύης στον Δ.Κουφοντίνα
