Η νεοφιλελεύθερη πολιτική υποβάθμισης και εγκατάλειψης των δημόσιων αγαθών αποτυπώνεται με ενάργεια και στο χώρο της εκπαίδευσης στην έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, καθώς μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς βρίσκονται ανοχύρωτοι για την αντιμετώπιση του υγειονομικού κινδύνου και το σχολείο απροετοίμαστο για την επανεκκίνηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Η κυβέρνηση, αφού πριμοδότησε τα ΜΜΕ με δεκάδες εκατομμύρια για την καμπάνια «μένουμε σπίτι», αφού πλήρωσε αδρά τους κλινικάρχες για την εξασφάλιση μερικών ΜΕΘ, αρνείται τη μείωση των μαθητών/τριών ανά τμήμα με την κυνική δικαιολογία του υψηλού κόστους, αφού η συγκεκριμένη πρόταση απαιτεί περισσότερες προσλήψεις εκπαιδευτικών, καθαριστ(ρι)ών και γενικότερα προσωπικού, αλλά και σχεδιασμό για την αξιοποίηση άδειων κρατικών κτιρίων.
Ενώ λοιπόν πριν το καλοκαίρι κατέστειλε με ΜΑΤ τις συναθροίσεις των «απείθαρχων» νέων στις πλατείες, σε λίγο θα αγιάσει τους στοιβαγμένους μαθητές/τριες σε τμήματα των 25-27 ατόμων σε αίθουσες 30m2. Αν βέβαια επρόκειτο για σούπερ μάρκετ, τότε το απαιτούμενο εμβαδόν για τον ίδιο αριθμό ατόμων θα ήταν 400 m2. Ο αριθμητικός μέσος όρος των 17 μαθητών ανά τμήμα στην επικράτεια που επικαλείται η υπουργός, παραβλέπει τεχνηέντως ότι στα σχολεία της χώρας συναντιούνται ακραίες τιμές αριθμού μαθητών και ότι εντέλει τα 2/3 του μαθητικού πληθυσμού βρίσκονται στο κόκκινο των 25 μαθητών ανά τμήμα που φέτος εν μέσω πανδημίας νομοθετήθηκε η αύξησή τους στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Κι ενώ ο κ. Τσιόδρας το καλοκαίρι δήλωνε ότι η φυσική αποστασιοποίηση παίζει μεγαλύτερο ρόλο στον περιορισμό της μετάδοσης του ιού απ’ ό,τι η μάσκα, σήμερα επιστρατεύονται οι κυβερνητικοί «ειδικοί» (παρά τις αντίθετες μελέτες του ΑΠΘ και τις αντιρρήσεις Μόσιαλου, Λινού, Δερμιτζάκη κ.ά.) για να μας πείσουν ότι η μάσκα (προφανώς απαραίτητη) και το παγουρίνο αποτελούν επαρκή εργαλεία για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Το επιχείρημα επίσης των ειδικών ότι στο σχολείο οι ομάδες είναι κλειστές δημιουργεί εύλογες ενστάσεις, καθώς αποσιωπά τη μετακίνηση παιδιών και εκπαιδευτικών σε ασφυκτικά γεμάτα ΜΜΜ , τη μεσολάβηση διαλειμμάτων, τα μικτά τμήματα του ολοήμερου, την ύπαρξη καθηγητών που διδάσκουν σε περισσότερα σχολεία, και τη διεύρυνση της ομάδας όταν φοιτούν στο σχολείο δύο ή τρία αδέλφια. Είναι ενδιαφέρον ότι στις ΗΠΑ η κλειστή ομάδα(capsule) ορίζεται με μέγιστο αριθμό τα 14 άτομα. Ταυτόχρονα, δεν προβλέπονται επαναλαμβανόμενα τεστ στους σχολικούς πληθυσμούς, ενώ και το σχέδιο διαχείρισης των ύποπτων συμπτωμάτων, κάθε άλλο παρά σαφές είναι.
Την ίδια στιγμή, χωρίς να υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο για τα Πανεπιστήμια, το υπ. Παιδείας αφήνει τη διαχείριση της πανδημίας στα εκάστοτε τμήματα και σχολές. Παράλληλα αγνοεί συνειδητά τα χρόνια προβλήματα που οι πολιτικές για την εκπαίδευση και η υποχρηματοδότηση θα επιφέρουν στην επαναλειτουργία των Ιδρυμάτων, όταν αυτή αποφασιστεί. Οι ελλείψεις σε προσωπικό καθαριότητας – την ώρα που το υπάρχον δουλεύει ήδη περισσότερες ώρες για να καλύψει τα κενά, όπως και οι ελλείψεις σε διδακτικό και διοικητικό προσωπικό, δεν επιτρέπουν το άνοιγμα των σχολών σε ασφαλείς συνθήκες για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες αλλά και για όλη την κοινότητα. Αντ’ αυτού αποφασίζεται μία λειψή για την εκπαιδευτική διαδικασία επαναλειτουργία, για μαθήματα κάτω των 50 ατόμων – πράγμα που μάλιστα είναι αδύνατο να συμβεί για ένα μεγάλο ποσοστό των τμημάτων της χώρας.
Είναι προφανές ότι τα Πανεπιστήμια δεν μπορούν να παραμείνουν κλειστά για πολύ ακόμα. Η δια ζώσης εκπαιδευτική και ερευνητική διαδικασία, δεν μπορεί να υποκατασταθεί από οποιαδήποτε άλλη διαδικασία. Γι’αυτό τον λόγο χρειάζονται μέτρα αντίστοιχα του προβλήματος ενώ είναι πιο αναγκαία από ποτέ η αύξηση της χρηματοδότησης στα Ιδρύματα, ώστε να είναι δυνατή η επαναλειτουργία τους.
Δεν είναι όμως μόνο οι πολιτικές στην αντιμετώπιση του υγειονομικού προβλήματος που καθιστούν ζοφερό το τοπίο στην εκπαίδευση. Τα αντιεκπαιδευτικά και αυταρχικά μέτρα της κυβέρνησης
-κατάργηση πανεπιστημιακού ασύλου
-εξίσωση των πτυχίων των δημόσιων πανεπιστημίων με αυτά των κολεγίων
-σκληρή αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών
-επαναφορά της τράπεζας θεμάτων και εξεταστικός μαραθώνιος για μαθητές/τριες
-αύξηση αποβολών και χαρακτηρισμός διαγωγής στα απολυτήρια
-εξοβελισμός των κοινωνικών επιστημών και των εικαστικών
-διορισμοί με προσοντολόγιο και απαξίωση του πτυχίου και της προϋπηρεσίας
-κάμερες στις τάξεις με τις ευλογίες και της ΕΕ
-συρρίκνωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών
συνθέτουν την αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης.
Η εκπαιδευτική κοινότητα ζητά:
- μέγιστο αριθμό μαθητών 15 ανά τμήμα
- διενέργεια δωρεάν επαναλαμβανόμενων διαγνωστικών τεστ σε μαθητές, φοιτητές και προσωπικό των σχολικών μονάδων και των Ιδρυμάτων
- αύξηση δρομολογίων στα ΜΜΜ για την αποφυγή συνωστισμού κατά τη μεταφορά μαθητ(ρι)ών και φοιτητ(ρι)ών
- αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στην εκπαίδευση, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες σε εκπαιδευτικούς, προσωπικό καθαριότητας και υποδομές.
- να ανακληθεί η ρατσιστική ρύθμιση που απέκλεισε 46 εργαζόμενες ως τώρα μετανάστριες καθαρίστριες εξαιτίας της ιθαγένειάς τους
- κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων Κεραμέως
Το πρώτο κουδούνι καλεί όλους και όλες να στοιχηθούμε για την υπεράσπιση της ζωής, της μόρφωσης και των δημοκρατικών ελευθεριών στο χώρο της παιδείας.
