Εδώ και πολλές δεκαετίες, οι γυναίκες, οι θηλυκότητες, οι φεμινίστριες υπενθυμίζουν κάθε χρόνο σε όσους τους εύχονται χρόνια πολλά ότι η 8η Μάρτη είναι μέρα αγώνα.
Η φετινή 8η Μάρτη μας βρίσκει βέβαια σε μια συνθήκη που το κίνημα metoo έχει ταράξει τα νερά της ελληνικής κοινωνίας, κι έτσι η ίδια η μέρα των γυναικών δε θα μπορούσε να έχει τίποτα το εθιμοτυπικό. Κι έτσι κάθε λεπτό αγώνα, θα’ ναι φέτος για μας γιορτή.
Το ξέσπασμα ενός κινήματος ενάντια στην αποσιώπηση κάθε είδους κακοποίησης ήρθε να γκρεμίσει την παρενοχλητική κουλτούρα που είναι χρόνια εμπεδωμένη στον κοινωνικό σχηματισμό.
Το ξέσπασμα του ελληνικού metoo ήρθε να απαντήσει σε όσους ρωτούσαν μέχρι πρότινος “τι το θέλετε το φεμινισμό σήμερα” ότι θέλουμε σχέσεις ισότιμες και κουραστήκαμε από τις εξουσιαστικές συμπεριφορές.
Το ξέσπασμα του ελληνικού metoo ήρθε να πείσει όσες ανήκουν στα πιο ταξικά κομμάτια της κοινωνίας ότι το να φύγουν, το να τις πιστέψουν, το να δικαιωθούν δεν είναι πια προνόμιο μερικών άλλων.
Γιατί τώρα λοιπόν;
Γιατί τώρα!
Τώρα, γιατί δεν ξεχνάμε ούτε μια στιγμή της ζωής μας το πώς όλα τα συμπλέγματα των εξουσιών (πατριαρχία, καπιταλισμός) καθορίζουν τη ζωή μας. Η αριστερά και τα κινήματα πρέπει να διαπνέονται και να περιλαμβάνουν και τα φεμινιστικά προτάγματα, αν θέλουν να είναι ανταγωνιστικά. Αντίστοιχα και το φεμινιστικό κίνημα πρέπει να συνδέεται με τις ευρύτερες κοινωνικές καταπιέσεις και να αντιμάχεται τους κυρίαρχους.
Τώρα, γιατί κάθε μέρα της ζωής μας παίρνουμε την επιλογή να αντισταθούμε στην πατριαρχική εξουσία, τον καπιταλισμό και κάθε είδους εξουσιαστική σχέση που μας καταπιέζει.
Τώρα που μιλούν όλες δίπλα σου, μπορείς να μιλήσεις και συ, γνωρίζοντας ότι δεν είσαι μόνη σου. Τώρα όλες έχουν φωνή. Τώρα θα ακουστούμε.
Ένας κόσμος πατριαρχικός, στον οποίο οι γυναίκες, οι θηλυκότητες μεγαλώνουν βλέποντας τις άλλες ανταγωνιστικά, τρέμει απ΄τα θεμέλια τώρα που αυτές οι γυναίκες, αυτές οι θηλυκότητες αλληλοστηρίζονται.
Φέτος, στις 8 Μαρτίου, απεργούμε και διαδηλώνουμε.
Από τις εργάτριες στην κλωστοϋφαντουργία της Νέας Υόρκης του προηγούμενου αιώνα μέχρι τις εργαζόμενες στα call-centers της Αθήνας του σήμερα και από τις προσφύγισσες στα camps μέχρι κάθε σημείο που οι γυναίκες καταπιέζονται, η επιθυμία να ζήσουμε σε καλύτερες συνθήκες μας ενώνει.
Θα ζήσουμε αλλιώς!
Ως Συνάντηση στηρίζουμε τις συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα
στην Αθήνα
τις απεργιακές κινητοποιήσεις των σωματείων με συγκέντρωση στη 1.00μμ στο Υπουργείο Εργασίας και Πλατεία Κλαυθμώνος
και τη φεμινιστική συγκέντρωση στις 5.30μμ στο Σύνταγμα, την οποία θα ακολουθήσει πορεία
στη Θεσσαλονίκη
την κινητοποίηση στις 5.00μμ στο άγαλμα Βενιζέλου.
8 Μάρτη κατεβαίνουμε στο δρόμο, επιλέγοντας να ενισχύσουμε εργατικά σωματεία και φεμινιστικές συλλογικότητες.
