Η αστυνομική βία καταστρέφει ζωές ακόμα κι αν δεν είναι η κλωτσιά του μπάτσου που συνδέεται ευθέως με την αφαίρεση μιας ζωή.
Ο εξευτελισμός, τα βασανιστήρια και η ψυχολογική βία αρκούν για να στιγματίσουν ανεπανόρθωτα.
Μικρή σημασία έχει αν ένα χτύπημα ήταν ικανό να επιφέρει το θάνατο. Ήταν σίγουρα ικανό να ωθήσει μια ανθρώπινη ζωή πολύ σύντομα στο τέλος της.
Ένας νέος άνθρωπος, ένα άνθρωπος που δε σώπαινε κι αγωνιζόταν για το καλό του τόπου του και για έναν καλύτερο κόσμο δεν είναι πια στο πλάι μας.
Και η συνήθης ατιμωρησία των οργάνων της τάξεως, οι ευθύνες που δε θα αποδοθούν ποτέ, αποτελούν τη μέγιστη ύβρη πάνω στο νεκρό του σώμα. Και δεν είναι μόνο μια ζωή που πήγε στράφη. Το φάντασμα της αδικίας θα πνίγει για πάντα την οικογένειά του, τους φίλους του, τις συντρόφισσές του.
Για όσους έπεσαν πριν το Βασίλη, για το Βασίλη και για κάθε επόμενο Βασίλη
(που μακάρι να μην υπάρξει):
Θα πολεμάμε πάντα κι ας μη νικήσουμε ποτέ!
(Φωτογραφία από τη κηδεία του Βασίλη στο Βολο)
