Οι δυσμενείς προϋποθέσεις της ελληνικής μεταναστευτικής πολιτικής για την απόκτηση νομιμοποιητικών χαρτιών, τα καθεστώτα προσωρινής διαμονής για επισφαλής εργασία των μεταναστών και μεταναστριών, οδήγησε πολλούς εξ αυτών, ιδίως στο περιβάλλον της πανδημίας, στην αναζήτηση καλύτερης τύχης σε άλλες χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γερμανία, η Γαλλία κ.λπ. Η Ιταλία, πρόσφατα, εφάρμοσε κλαδικό πρόγραμμα νομιμοποίησης και μεταναστριών (εργάτες γης και οικιακοί/ές μισθωτοί) με αποτέλεσμα τη νομιμοποίηση του καθεστώτος διαμονής 220.000 παράτυπα διαμενόντων μεταναστών/στριών. Για όλους αυτούς τους λόγους ένα σημαντικό τμήμα του μεταναστευτικού εργατικού δυναμικού εμφανίζει τάσεις μετακίνησης σε άλλες χώρες της Ευρώπης επιτείνοντας τις τεράστιες ελλείψεις σε εργατικά χέρια στην αγροτική οικονομία, τον τουρισμό και την μεταποίηση.
Η κυβέρνηση προκειμένου να ανταποκριθεί στις πιέσεις των εργοδοτών αυτών των κλάδων, αποφάσισε να συνάψει διμερείς συμφωνίες αρχικά με το Μπαγκλαντές και στη συνέχεια να επιχειρήσει να κάνει το ίδιο με το Πακιστάν, την Ινδία και ενδεχομένως άλλες χώρες. Με τη διμερή συμφωνία με το Μπαγκλαντές αντιμετωπίζει τις/τους μετανάστριες και μετανάστες που ζουν και εργάζονται χρόνια στην Ελλάδα, σαν να έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και τους δημιουργεί ένα καθεστώς προσωρινής διαμονής με σκοπό την απασχόληση. Αξιοποιεί μια κοινοτική οδηγία για την εποχική εργασία η οποία θέτει τους όρους και τις προϋποθέσεις εισόδου πολιτών τρίτων χωρών με σκοπό την εποχική εργασία,η οποία ωστόσο απαγορεύει τη μόνιμη νομιμοποίηση. Η κυβέρνηση εντάσσει ανθρώπους που ζουν και εργάζονται χρόνια στην Ελλάδα σε ένα πρόγραμμα εποχικής εργασίας απαγορεύοντας τους το δικαίωμα της οικογενειακής επανένωσης ή το δικαίωμα να αποκτήσουν το καθεστώς του επι μακρός διαμένοντος ακόμα ενδεχομένως και να αξιοποιήσουν το δικαίωμα τους να νομιμοποιηθούν μέσα από τη διαδικασία των εξαιρετικών λόγων.
Με αυτό το υβριδικό καθεστώς αποδίδεται σε 15.000 πολίτες από το Μπαγκλαντές που διαμένουν στην Ελλάδα, άδεια διαμονής με δικαίωμα στην εργασία μέχρι πέντε έτη με την προϋπόθεση ότιη άδεια αυτή θα παρέχει δικαίωμα διαμονής και εργασίας έως εννέα μήνες, ανά έτος, με την αναγκαστική υποχρέωση ο δικαιούχος να φεύγει από την χώρα για τρείς μήνες και να επιστρέφει στο Μπαγκλαντές. Για να προωθήσει τη βιωσιμότητα της συμφωνίας και να υποχρεώσει του μετανάστες από αυτή τη χώρα να υπαχθούν στις νέες ρυθμίσεις, η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει στοχευόμενες απελάσεις και συνεχίζει με επιχειρήσεις σκούπας στο κέντρο της Αθήνας, προκειμένου οι μετανάστες να παραδειγματιστούν και να εκβιαστούν για να υπαχθούν στο προσωρινό καθεστώς εποχικής εργασίας του νέου προγράμματος.
Δεν είναι καινοφανή τα στοιχεία της επισφάλειας, της προσωρινότητας, της υπέρμετρης εξάρτησης από τον εργοδότη και του κλαδικού εγκλωβισμού των μεταναστών και μεταναστριών, στην ελληνική μεταναστευτική πολιτική. Με νομοθετική παρέμβαση που έγινε το 2016 το ελληνικό κράτος παρεμβαίνει και κατασκευάζει ειδικό καθεστώς ευέλικτης μισθωτής εργασίας των παράτυπα αλλοδαπών εργαζομένων, για την κάλυψη των αναγκών αποκλειστικά στην αγροτική οικονομίας. Το ειδικό αυτό καθεστώς των παράτυπα διαμενόντων μεταναστών τους παρέχει 6μηνη άδεια εργασίας και όχι άδεια διαμονής, διότι βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής απέλασης, με απαγόρευση της γεωγραφικής και κλαδικής κινητικότητας των αλλοδαπών εργαζομένων και ασφάλιση αποκλειστικά με εργόσημο. Διάδοχο καθεστώς αυτής της διαδικασίας είναι το καθεστώς του προσωρινού «επισκέπτη εργάτη» που δημιουργούν οι διμερείς κρατικές συμφωνίες, οι νυν και οι επόμενες.
Η εργασία των μεταναστών θα εξακολουθεί να γίνεται με όρους καταναγκαστικής εργασίας και πλήρους εξάρτησης από τον εργοδότη χωρίς το δικαίωμα ένταξής τους σε μόνιμο και σταθερό καθεστώς διαμονής με τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτό το καθεστώς. Πρόκειται για ένα ιδιότυπο καθεστώς αποκλειστικά μισθωτής εργασίας που παρεκκλίνει των εργασιακών και κοινωνικό/ασφαλιστικών δικαιωμάτων που απορρέουν από τη μισθωτή εργασιακή σχέση και εγκλωβίζει το αλλοδαπό εργατικό δυναμικό σε συγκεκριμένους κλάδους της οικονομίαςκαι φυσικά σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές ή ακόμη και σε συγκεκριμένους εργοδότες. Στην ελληνική μεταναστευτική νομοθεσία η εποχική εργασία μέχρι πρόσφατα αφορούσε αποκλειστικά την αγροτική οικονομία. Η κυβέρνηση με πρόσχημα τη «νομιμοποίηση» των μπαγκλαντεσιανών εργατών εισάγει την έννοιας της εποχικής εργασίας και στους κλάδους του τουρισμού, του επισιτισμού της μεταποίησης και κατά πάσα πιθανότητα με την ασφαλιστική κάλυψη του εργοσήμου.
Η ΝΔ επαναχαράσσει την μεταναστευτική πολιτική με όρους εργασιακής εκμετάλλευσης, υπερεξάρτησης από τον εργοδότη και απαλλοτρίωσης των κοινωνικό ασφαλιστικών δικαιωμάτων των αλλοδαπών εργαζομένων. Απέναντι σε αυτήν τη μεταναστευτική πολιτική που κατανέμει την εργατική δύναμη των μεταναστών σε κλάδους, γυμνή από δικαιώματα, με όρους επισφάλειας και προσωρινότητας, το αίτημα είναι ένα:
ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ.
