Το βράδυ της 16/5 η αστυνομία επιτέθηκε αναίτια στην Πλατεία Καλλιθέας της Άνω Πόλης στη Θεσσαλονίκη. Οι αστυνομικές δυνάμεις βρίσκονταν στη γειτονιά από νωρίς το βράδυ, ζητώντας αφορμή για να επιτεθούν. Χωρίς αυτή να δοθεί, λίγο πριν τις 12 διμοιρίες των ΜΑΤ που βρισκόντουσαν ήδη σε κοντινή απόσταση, αποφάσισαν να “επέμβουν” στην πλατεία, ρίχνοντας χημικά και χειροβομβίδες κρότου λάμψης, κυνηγώντας και χτυπώντας τον κόσμο που βρισκόταν εκεί. Δεν έλειψαν τα πρόστιμα για “μη τήρηση αποστάσεων” σε παρέες που απλώς κάθονταν σε ανοιχτό χώρο.
Ως απάντηση στην επιχείρηση καταστολής και με σκοπό την προστασία του ελεύθερου δημόσιου χώρου συλλογικότητες κάλεσαν την επομένη (17/5) σε συγκέντρωση στην Καμάρα με κατάληξη στην Πλ. Καλλιθέας και πορεία στη γειτονιά, την οποία ακολούθησε δεύτερη βίαιη επέμβαση της αστυνομίας. Στους δρόμους της Άνω Πόλης ξέσπασαν συγκρούσεις και γέμισαν με χημικά, ενώ έγιναν και προσαγωγές. Καθ’ όλη τη διάρκεια κάτοικοι αποδοκίμαζαν τις δυνάμεις καταστολής κάνοντας τους σαφές ότι δεν είναι επιθυμητοί στις γειτονιές τους. Στις αποδοκιμασίες των κατοίκων οι δυνάμεις καταστολής απάντησαν με τραμπουκισμούς προς τους κατοίκους που είχαν βγει στα μπαλκόνια των σπιτιών τους.
Με πρόσχημα την προστασία της δημόσιας υγείας εξελίσσεται λοιπόν ένα όργιο καταστολής, όπως το είδαμε τις τελευταίες μέρες και σε άλλες πλατείες στην Αθήνα. Όμως πλέον έχει γίνει σαφές σε όλους και όλες μας ότι ούτε όλες οι πλατείες είναι ίδιες, ούτε όλοι οι συνωστισμοί είναι ίδιοι. Αυτό που ποινικοποιείται από μέρους κυβέρνησης και δημοτικών αρχών είναι η επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου κατά τρόπο που δεν συμπλέει με τα κατά τόπους ιδιωτικά συμφέροντα. Ως εκ τούτου την ίδια ώρα που έχουμε καταστολή στην Πλ. Καλλιθέας στη Θεσσαλονίκη, στην Κ. Ντηλ έχουμε χιλιόμετρα πιο μακριά γίνονταν “φιλικές συστάσεις” και στην Πλ. Ομονοίας στην Αθήνα, φιέστες διοργανωμένες από τον ίδιο τον Μπακογιάννη.
Η δημόσια υγεία δεν προστατεύεται με αστυνομοκρατία, ξύλο και δακρυγόνα στις γειτονιές μας. Αυτά είναι τα συστατικά της εμπέδωσης του τρόμου μέσα στην κοινωνική καθημερινότητα και τίποτα πέρα από αυτό. Στην επιχειρούμενη αυταρχικοποίηση εμείς επαναλαμβάνουμε αυτό που φώναζε κάτοικος στη Θεσσαλονίκη στις δυνάμεις καταστολής: “Δεν σας θέλουμε. Δεν θέλουμε την ασφάλειά σας.”
Να κάνουμε σαφές πως δεν θέλουμε τις δυνάμεις της αστυνομίας στις γειτονιές μας.
Θέλουμε πολλούς και φιλόξενους δημόσιους χώρους σε αυτές.
Θέλουμε πλατείες ελεύθερες και ασφαλείς.
