Ο κυβερνητικός εκπροσώπος ανακοίνωσε χτες 243 κρούσματα μεταξύ των προσφύγων που μεταφέρθηκαν βίαια στη δομή του Καρά Τεπέ, μετά την πυρκαγιά στη Μόρια.
Λίγες μέρες πριν, η κυβέρνηση κράτουσε τον κόσμο εγκλωβισμένο στον περιφερειακό της Μόριας, χωρίς στοιχειώδη μέτρα για τον Covid και βασικές υποδομές διαβίωσης.
Αντί να σταλούν υλικά και υγειονομικό προσωπικό, η κυβέρνηση αποφάσισε ότι η αντιμετώπιση που άρμοζε ήταν η αποστολή 10 διμοιριών ΜΑΤ από την Αθήνα και η ταχεία ανάπτυξη ενός κλειστού στρατοπέδου στο Καρά Τεπέ – μία νέα, χειρότερη Μόρια.
Κρούσματα ανακοινωθήκαν στη δομή του Σκαραμαγκά και σε άλλα camps στη χώρα.
Πριν λίγες μέρες, το Υπουργείο Μεταναστεύσης προσπάθησε να νουθετήσει τους πρόσφυγες, καλώντας τους να μην εμπιστεύονται όσους/ες δείχνουν αλληλεγγύη αλλά τις επίσημες δομές, κατηγορώντας το κίνημα για διασπορά ψευδών ειδήσεων. Μετά την χτεσινή ανακοίνωση, όπου τα αρχικά 8 κρούσματα έχουν γίνει 243 και σίγουρα θα αυξηθούν στις υπάρχουσες συνθήκες, ρωτάμε:
- Ήταν ψευδής είδηση ότι δεν υπήρχε μήνες τώρα κάποιο σχέδιο για την προστασία των ανθρώπων;
- Ήταν ψευδής είδηση ότι δεν μπορείς να έχεις μέτρα αποστασιοποίησης όταν κάπου αντί για 1 μένουν 10;
- Ήταν ψευδής είδηση ότι το κράτος, για να διατηρήσει κρυφή την κατάσταση, έδιωξε από την Μόρια ανθρωπιστικές αποστολές και γιατρούς;
Είναι ψευδής είδηση ότι οι κλειστές δομές καταδικάζουν χιλιάδες ανθρώπους σε έκθεση στην πανδημία;
Η σημειολογία της ανακοίνωσης των κρούσματων στα camps ξεχωριστά από αυτά του “γενικού πληθυσμού”, μας δείχνει ξεκάθαρα ποια είναι η αντίληψη των αρχών για τους πρόσφυγες/μετανάστ(ρι)ες: ξένοι, αόρατοι και επίκινδυνοι.
Η προσπάθεια να παρουσιαστούν οι πρόσφυγες ως “υγειονομική βόμβα” είναι συντεταγμένη και πολύπλευρη, με χαρακτηριστική την σημερινή δήλωση του λοιμωξιολόγου Σύψα που αποδίδει ευθύνες για την αύξηση των κρουσμάτων «στη μεγάλη συρροή μεταναστών» στο κέντρο της Αθήνας. Η αφήγηση αυτή αναπαράγεται από τα ΜΜΕ – τα οποία βλέπουν παντού ευθυνές, εκτός από την κυβέρνηση.
Η πολιτική εύθυνη της κυβέρνησης, και των προηγούμενων, είναι ακεραίη και ξεκαθάρη: είναι η πολιτική του εγκλωβισμού, των κλειστών συνόρων, του συνοριοφύλακη και δεσμώτη. Είναι η εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας που πρέπει να σταματήσει και να καταργηθεί.
Η κυβερνητική ανευθυνότητα και ο κυνισμός απειλούν ανθρώπινες ζωές. Δεν ανεχόμαστε να γίνεται αυτή η δολοφονική δουλειά στο όνομα μας ή δίπλα μας, δεν αντέχουμε μία κοινωνία που δεν εξεγείρετε όταν δίπλα τις στήνονται ανθρωποφυλακές.
Στο Βερολίνο, στο Παρίσι, σε δεκαδές πόλεις της Ευρωπής, πολίτες διαδήλωσαν με το αίτημα των ανοιχτών συνόρων, δήλωσαν την αντίθεση τους στην υφιστάμενη κατάσταση με ένα λίτο αλλά ζωογόνο: Χωράμε. Ξέρουμε ότι από μόνο του δεν αρκεί, αλλά είναι μία δήλωση καλέσματος σε αγώνα για να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε τα αυτονόητα και αναγκαία:
- Όχι άλλες Μόριες – όχι στις κλειστές δομές.. Ούτε στη Λέσβο ούτε και πουθενά.
- Επίταξη μη χρησιμοποιούμενων ξενοδοχείων και χώρων για τη διαμονή προσφύγων και μεταναστών, αστέγων- στεγαστικά επισφαλών.
- Ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με προσλήψεις γιατρών και υγειονομικών.
- Ανοικτά Σύνορα: Δικαίωμα στο ταξίδι, δικαιώμα στη παραμόνη.