Συμβαίνει συχνά σε ανθρώπους του ανταγωνιστικού κινήματος να βρεθούν στο στόχαστρο του κρατικού εσμού με συκοφαντίες, ύβρεις και άλλες παρόμοιες μεθόδους “διαλόγου”, που η δημοκρατία όλο και συχνότερα επιστρατεύει.
Είναι δε σύνηθες, τέτοιου τύπου επιθέσεις να ξεκινάνε από κυβερνητικούς υπαινιγμούς και διαρροές προς φιλικά μέσα ενημέρωσης, να βρίσκουν τους καλύτερους εκφραστές στα πρόσωπα ‘’συνδικαλιστών’’ της ΕΛ.ΑΣ. και να αγκαλιάζονται από μνησίκακα τρολ, σε κάθε γωνιά του διαδικτύου.
Το γεγονός όμως, ότι συμβαίνει και συνηθίζεται δεν μειώνει στο ελάχιστο την οργή που προκαλεί κάθε φορά που δικοί μας άνθρωποι, σύντροφοι/ισσες μας, άνθρωποι του ανταγωνιστικού κινήματος, βρίσκονται αντιμέτωποι όχι μόνο με το άδικο, αλλά και με τη συστηματική προσπάθεια όλων εκείνων που γεννούν την αδικία να φθείρουν και να στοχοποιήσουν.
Η Γιάννα Κούρτοβικ, συνήγορος του Δημήτρη Κουφοντίνα, έχει μία μακρά πορεία στο πλευρό του δίκαιου και η πολιτική και κοινωνική της στάση είναι γνωστή σε όλη τη χώρα. Η γενική γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφία Νικολάου, έχει επιλέξει να στοχοποιήσει τους χειρισμούς της συνηγόρου, ανυπόστατα και εκδικητικά. Δεν θα σταθούμε στις νομικές πλευρές της εκπροσώπησης του απεργού πείνας – αυτό το έχει κάνει καλύτερα από εμάς η Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων. Όποιος είναι καλόβουλος, πλέον γνωρίζει σε ποια πλευρά βρίσκεται το δίκιο!
Θέλουμε όμως να τονίσουμε, ότι αυτό που θέτει τη Γιάννα Κούρτοβικ στο στόχαστρο, είναι η αξιοπρέπεια της:
- Υπενθυμίζει, επιμένει και βάζει τα πράγματά στη θέση τους: Ο Δημήτρης Κουφοντίνας δικάστηκε μία φορά – οι τηλεδίκες και οι υβριστικές εκκλήσεις για δηλώσεις μετάνοιας δεν έχουν καμία θέση στη δημόσια σφαίρα.
- Η απεργία πείνας δεν είναι καπρίτσιο, είναι δικαίωμα και ασκείται όταν η αδικία γίνεται κυβερνητική πολιτική, που το ορίζει ο νόμος (συγκεκριμένα ο Σωφρονιστικός Κώδικας). Δεν μπορούν να ψηφίζουν φωτογραφικούς νόμους τους οποίους οι ίδιοι ακυρώνουν στη πράξη και να περιμένουν υποταγή.
- Ο Δημήτρης Κουφοντίνας είναι κρατούμενος, έχει στερηθεί το πιο σημαντικό δικαίωμα του, έχει πάρει πάνω του την ευθύνη και τις συνέπειες για τις δράσεις της οργάνωσης του. Η επίθεση στο πρόσωπό του παρουσιάζεται ως προσωπική (ενάντια στον «δολοφόνο», «τρομοκράτη) ενώ παράλληλα είναι επίθεση ενάντια στα δικαιώματά των κρατούμενων συνολικά αλλά και στην κοινωνία, με ένα αναδυόμενο κλίμα τρομοϋστερίας.
Θα το πούμε καθαρά: στα χρόνια της λογοκρισίας, της κρατικής εκδικητικότητας, της απανθρωποποίησης, το βάρος του δίκιου θα προσπαθήσουμε να το σηκώσουμε μαζί. ‘Όταν μας ζητούν να «συνετίσουμε» όσους έχουν δίκιο και να τους πούμε να επιλέξουν «πιο ήπιες μορφές αντίδρασης», θα τους απαντήσουμε όπως η Γιάννα:
«Εμείς υπερασπιζόμαστε απροϋπόθετα το δίκιο και το δίκαιο!».
Μόνο δύναμη και αλληλεγγύη στην συντρόφισσα! Θα είμαστε στο πλάι της ανυποχώρητα!
Νίκη στον Δημήτρη Κουφοντίνα!
