Από τα εφηβικά σου χρόνια ήδη διάλεξες πως θα ζήσεις την υπόλοιπη ζωή σου, έζησες όρθιος και αλύγιστος απέναντι στον φασισμό και τον ναζισμό. Σε ηλικία μόλις 19 ετών από κοινού με τον Απόστολο Σάντα ξεφτίλισες τον φασίστα κατακτητή κατεβάζοντας την σβάστικα από την Ακρόπολη διαλύοντας το φόβο και δείχνοντας στην πράξη τι πάει να πει τσάκισμα του φασισμού.
Από τις τάξεις της ΟΚΝΕ, του ΚΚΕ, του ΕΑΜ της ΕΠΟΝ και αργότερα της ΕΔΑ ήσουν εκεί, παρών σε κάθε μικρή ή μεγάλη μάχη του λαϊκού μας κινήματος σε κάθε νίκη και σε κάθε ήττα, στις εξορίες, στις φυλακές και τους εξευτελισμούς του δεξιού καθεστώτος της μετεμφυλιακής «καχεκτικής δημοκρατίας» και αργότερα της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Στην μεταπολίτευση παρέμεινες ενεργός πολιτικά με παρουσία σε κάθε δημοκρατικό και λαϊκό αγώνα.
Εκεί που άλλοι υποχωρούσαν, αποσύρονταν ή περνούσαν στις τάξεις του αντιπάλου εσύ επέμεινες χωρίς αστερίσκους να τοποθετείσαι με την πλευρά των πολλών, με την πλευρά της εργατικής τάξης και του λαού, έτσι το 2010 σε ηλικία 88 χρονών βρέθηκες μαζί μας στο δρόμο και στάθηκες μπροστά στην φυσούνα ενός μικρόψυχου ματατζή και για άλλη μια φορά δεν λύγισες.
Συμμετείχες στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τους Ενεργούς Πολίτες και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ υποχώρησε από τις καταστατικές του θέσεις, κατήγγειλες και αποχώρησες δείχνοντας και πάλι ότι στον ταξικό αγώνα δεν χωρούν ημίμετρα. Εκεί που θα μπορούσες όπως τόσοι άλλοι να οχυρωθείς πίσω από την ηλικία σου και να υιοθετήσεις μία «νεστορική» στάση εσύ παρέμεινες ενεργός, ταξικά μεροληπτικός.
Σύντροφε Μανώλη φεύγεις σήμερα 30 Μαρτίου να πας να βρεις τον Ν. Μπελογιάννη και τους άλλους συντρόφους και τις συντρόφισσες σου κάνοντας αυτήν την μέρα για μας διπλά πένθιμη. Φεύγεις όπως έζησες όρθιος, θα ζεις για πάντα στις καρδιές και τους αγώνες μας.
Καλό ταξίδι σύντροφε Μανώλη!
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Τάσος Λειβαδίτης
