Για την κεντρική πολιτική παρέμβαση, την μετωπική πολιτική και τα ενδεχόμενα εκλογών
Μπορείτε να κατεβάσετε το κείμενο εδώ
Είμαστε μια οργάνωση της Aριστεράς ενεργή από το 2018.
Ακολουθεί απόσπασμα από την απόφαση της ιδρυτικής μας συνδιάσκεψης
Για εμάς η Αριστερά που μας ενδιαφέρει είναι:
Θεωρεί πως ο πολιτικός κατακερματισμός, οι κάθε είδους διαιρέσεις των εργαζόμενων και οι ιδιαίτερες οικονομικές διεκδικήσεις αποτελούν εμπόδιο για την αλλαγή της κοινωνίας και μένουν αποκομμένες από μια χειραφετητική πολιτική στρατηγική. Υποστηρίζει την προσπάθεια σύνθεσης τους, πέρα από την απλή υπεράσπιση των θέσεων εργασίας, του μισθού και της κοινωνικής ασφάλισης και το συνδυασμό τους με τη διεκδίκηση του ελεύθερου χρόνου, του δημοκρατικού κοινωνικού ελέγχου της παραγωγής και την αμφισβήτηση της ιεραρχίας.
Παράλληλα, σκοπός της είναι η αναζωογόνηση των κοινωνικών κινημάτων και η δημιουργία ενός κοινωνικού μπλοκ που θα λειτουργεί προωθητικά για το μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Θεωρεί ότι η πατριαρχία είναι ένα διαχρονικό σύστημα καταπίεσης που διαπλέκεται με τον καπιταλισμό και την ταξική εκμετάλλευση. Ο αγώνας ενάντιά της δεν είναι μερικός, ούτε δευτερεύουσα αντίθεση, αλλά αναγκαίο κομμάτι του αγώνα για χειραφέτηση.
Αγωνίζεται για την έμφυλη ισότητα, την κοινωνική απελευθέρωση των γυναικών, την απελευθερωμένη έκφραση της σεξουαλικότητας, του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας του φύλου, την εξάλειψη της βίας και των διακρίσεων και την οριστική κατάλυση του συστήματος πατριαρχίας. Στηρίζει παράλληλα, τους αγώνες της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας ενάντια στην επιβεβλημένη ετεροσεξιστική “κανονικότητα”.
Αντιμετωπιζει τον ιμπεριαλισμό ως ένα διαρκή κίνδυνο για τη δημοκρατία και την ειρήνη διεθνώς, αλλά και ως μια εξουσία που λειτουργεί θωρακίζοντας τις σχέσεις εξουσίας στο εσωτερικό μιας χώρας. Έτσι, η πρώτη στιγμή του αντιιμπεριαλισμού και μαζί του διεθνισμού πρέπει είναι αυτή απέναντι στο «δικό μας» κράτος και το «δικό μας» κεφάλαιο
Η εμπειρία της “διαπραγμάτευσης” με την ΕΕ που διεξήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015, έδειξε ότι η ΕΕ, εκτός από την λιτότητα που προωθεί διαρκώς στο εσωτερικό της, δεν θα διστάσει να ασκήσει και σκληρές πολιτικές – εμπάργκο στα ίδια τα μέλη της που θα τολμήσουν να αμφισβητήσουν το κυρίαρχο μοντέλο διακυβέρνησης της. Η πολιτική ρήξης με την ΕΕ είναι κάτι περισσότερο από αναγκαία για την υπεράσπιση , αλλά και για την επίθεση των υποτελών τάξεων. Θεωρεί ταυτόχρονα όμως, πως μια τέτοια πολιτική συνεπάγεται πολύ σκληρούς και απαιτητικούς προγραμματικούς σχεδιασμούς και μια συνολικότερη ανάγκη δημοκρατικής επαναδιευθέτησης της οικονομίας, στα πλαίσια των οποίων, η παύση πληρωμών και η εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών είναι μόνο η αρχή. Μια συλλογικότητα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς θα πρέπει να ξανανοίξει αυτή τη συζήτηση και να αναζητήσει εκ νέου ελπιδοφόρες και ριζοσπαστικές απαντήσεις.
Η κοινωνική χειραφέτηση δεν είναι υπόθεση φωτισμένων ηγεσιών και σε αντίθεση με τα αρχηγοκεντρικά μη-κόμματα της αστικής πολιτικής, μια σύγχρονη αντικαπιταλιστική διεθνιστική Αριστερά οφείλει να προεικονίζει την κοινωνία που επιδιώκει να οικοδομήσει, τόσο στο εσωτερικό της, όσο στην απεύθυνση της και στη σχέση της με τα κοινωνικά κινήματα.
Κατανοεί πως η ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας δεν είναι υπόθεση της στιγμής, αλλά μια διαδικασία. Έχει επίγνωση ότι η κοινωνική αλλαγή δεν μπορεί να ειδωθεί στα όρια μιας στρατηγικής «εκδημοκρατισμού», αλλά έχει επίγνωση ότι ο αγώνας για αυτή πρέπει να συνδυαστεί τόσο με την παρέμβαση στους θεσμούς, με τα όρια που αυτή μπορεί να έχει, όσο και με τη δημιουργία «θεσμών» αντι-εξουσίας. Η υπόθεση αυτή ωστόσο, συνεπάγεται μια ιστορική αναμέτρηση με το κράτος και τους μηχανισμούς του.
Για να μπορεί να είναι δυνατή μια διέξοδος από την πολλαπλή κρίση της σύγχρονης εποχής θεωρεί ότι είναι αναγκαίος ένας ριζοσπαστικός, κοινωνικός και οικολογικός μετασχηματισμός της παραγωγής. Θέτει την οικο-κοινωνική διάσταση ως δομικό συστατικό και πρωτεύον στοιχείο του κριτικού λόγου και της πρακτικής της ενάντια στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Δεσμεύεται στην ενίσχυση των πολλών και διαφορετικών περιβαλλοντικών κινημάτων που αντιστέκονται σε πολιτικές υφαρπαγής και ιδιωτικοποίησης των κοινών-φυσικών αγαθών και πόρων.
Η οργάνωση συγκροτείται σε κατά τόπους Συνέλευσεις Βάσης, οι οποίες συντονίζονται από το Πανελλαδικό Συντονιστικό. Το παρόν Συντονιστικό είναι 25μελές και προέκυψε από την 2η Συνδιάσκεψη μας που είχε ολομελιακό χαρακτήρα και πραγματοποιήθηκε στις 10&11 Οκτωβρίου 2020.
Το ισχύον οργανωτικό μας σχέδιο υιοθετήθηκε στην 1η Συνδιάσκεψη μας τον Δεκέμβριο του 2018. Μπορείτε να το δείτε εδώ (σελ. 29-31)
Λειτουργούν οι ακόλουθες συνελεύσεις μελών με βάση την περιοχή:
Επίσης λειτουργούν στην Αττική οι ακόλουθες συνελεύσεις φοιτητών/τριων:
Παράλληλα λειτουργούν και θεματικές ομάδες για την εξειδίκευση της δράσης σε διάφορους τομείς:
Τέλος λειτουργούν οι ακόλουθες ομάδες ειδικών καθηκόντων:
Παράλληλα με τις ανακοινώσεις πάνω σε τρέχοντα θέματα εργαζόμαστε για να δημιουργήσουμε συνεκτικές θέσεις πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα.
Μπορείτε να κατεβάσετε το κείμενο εδώ
Μπορείτε να κατεβάσετε το καταστατικό εδώ! Αν βρίσκεις αυτά που λέγονται ενδιαφέροντα και θέλεις να μάθεις...
Μπορείτε να κατεβάσετε τις θέσεις εδώ! Αν βρίσκεις αυτά που λέγονται ενδιαφέροντα και θέλεις να μάθεις...
Η θέση της οργάνωσης μας για το κρίσιμο ζήτημα της Συνεπιμέλειας των παιδιών και του σχετικού σχεδίου νόμου
Η 2η Συνδιάσκεψη μας έγινε 10&11 Οκτωβρίου 2020 με έναν συνδυασμό ψηφιακού και φυσικού τρόπου. Κατά τόπους συνελεύσης συντονίστηκαν ηλεκτρονικά ενώ και η ψηφοφορία επί των κειμένων έγινε ηλεκτρονικά.
Η Απόφαση της 2ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης μας, 10&11 Οκτωβρίου 2020
Το θεματικό κείμενο περιβάλλοντος όπως τροποιήθηκε και υιοθετήθηκε από την 2η Πανελλαδική μας Συνδιάσκεψη
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί εισηγητική πρόταση και βάση συζήτησης για την 2η πανελλαδική συνδιάσκεψη της Συνάντησης για μία Αντικαπιταλιστική...
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί εισηγητική πρόταση και βάση συζήτησης για την 2η πανελλαδική συνδιάσκεψη της Συνάντησης για μία Αντικαπιταλιστική...
Η 1η ιδρυτική μας Συνδιάσκεψη έγινε 8&9 Δεκεμβρίου 2018, στην Νομική Σχολή Αθηνών. Μπορείτε να δειτε τις αποφάσεις της εδώ
Η “Συνάντηση για μία Αντικαπιταλιστική Διεθνιστική Αριστερά” συγκροτήθηκε επίσημα στις 8 και 9 Δεκεμβρίου 2018, από τη συνεργασία των τεσσάρων οργανώσεων, εκ των οποίων οι “Ανασύνθεση-ΟΝΡΑ”, “Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά” και “Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα” είχαν αναπτύξει κοινές συζητήσεις και δράση, υπέγραφαν κοινές ανακοινώσεις και είχαν κοινή παρουσία σε κινητοποιήσεις τουλάχιστον από το 2017. Στις παραπάνω οργανώσεις, προστέθηκε και η “Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση”, μετά τον Οκτώβριο του 2018.
Στην ιδρυτική της συνδιάσκεψη, κατοχυρώθηκαν τα πρώτα πολιτικά και οργανωτικά της χαρακτηριστικά, με την ψήφιση ενός κειμένου πολιτικής απόφασης, ενός οργανωτικού προσχεδίου και την ανάδειξη του πρώτου πανελλαδικού συντονιστικού.
Αυτοπροσδιορίζεται ως μία συλλογικότητα που έχει ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά. Επιδιώκει την ευρύτερη δυνατή ενότητα της Αριστεράς, παραμένοντας ανοιχτή στην μελλοντική εμπλοκή άλλων πολιτικών χώρων, καθώς και στη συνεχή εμπλοκή ανένταχτων αγωνιστών και αγωνιστριών. Αμέσως μετά την ιδρυτική της συνδιάσκεψη, συγκρότησε συνελεύσεις και θεματικές ομάδες, που αποτελούν τη βάση του τρόπου οργάνωσής της.
Στις εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου 2019 (αυτοδιοικητικές, εθνικές και ευρωεκλογές), στήριξε και συμμετείχε σε δημοτικά σχήματα της Αριστεράς κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. Στα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και εθνικών εκλογών, διαπίστωσε την καταγραφή δυσμενέστερων συσχετισμών για τις λαϊκές κοινωνικές τάξεις, τα κινήματα και την Αριστερά. Αξιολογώντας ότι τα εκλογικά αποτελέσματα κάνουν εμφανή την περιθωριοποίηση της πανευρωπαϊκής και ελληνικής Αριστεράς, υποστήριξε και επιμένει μέχρι και σήμερα, στην αναγκαία έναρξη ενός διαλόγου για την ανασύνθεση της και την οικοδόμηση ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου και ρήξης.
Στα πλαίσια της έναρξης αυτού του στρατηγικού διαλόγου στο εσωτερικό της, διαπραγματεύτηκε πρώτα τα θέματα της περιβαλλοντικής και οικονομικής κρίσης. Παράλληλα, έκανε μια αντίστοιχη προσπάθεια δημιουργίας ενός κοινού τόπου διαλόγου και δράσης, μαζί με άλλες τρεις οργανώσεις της Αριστεράς (“Αναμέτρηση-Ομάδα Κομμουνιστών/στριών”, “Διεθνιστική Εργατική Αριστερά” και “Αριστερή Ανασύνθεση”).
Το φθινόπωρο του 2019, συνέβαλε καθοριστικά στο να διαμορφωθούν αντιστάσεις στην αστυνομική βία και κρατική καταστολή, συμμετέχοντας στην “Πρωτοβουλία ενάντια στην καταστολή”, στη συγκρότηση “Ομάδας Νομικής Βοήθειας” και στη διοργάνωση πολυπληθούς, αντικατασταλτικής συναυλίας στο κέντρο της Αθήνας.
Τον Μάρτιο του 2020, η έλευση της πανδημίας του Covid-19 και η αναστολή πολλών δραστηριοτήτων της οικονομικής και κοινωνικής ζωής στην Ελλάδα, οδήγησε στην αναβολή της προγραμματισμένης για τις 13-15 Μαρτίου, δεύτερης συνδιάσκεψής της. Στις καινοφανείς κοινωνικές συνθήκες που αυτή η πανδημία δημιούργησε, η “Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική Διεθνιστική Αριστερά” συνέβαλε μαζί με άλλες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (“Αναμέτρηση”, “ΑΡ.ΑΝ”, “Δ.Ε.Α.”, “Κ-Σχέδιο”, “Παρέμβαση”, “Ξεκίνημα”, “ΑΡ.ΑΣ.” κ.α.) στη δημιουργία της πλατιάς, πανελλαδικής καμπάνιας “Κανένας Μόνος / Καμία Μόνη” . Η καμπάνια, παρενέβη στο δημόσιο λόγο παίζοντας ένα ρόλο οργάνωσης και αντιπληροφόρησης, λειτούργησε ως παρατηρητήριο κυβερνητικών και εργοδοτικών αυθαιρεσιών, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην έμπνευση και οργάνωση τοπικών ομάδων αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, ενώ ταυτόχρονα, διοργάνωσε παραστάσεις διαμαρτυρίας μπροστά από εργασιακούς χώρους, νοσοκομεία κ.α.
Από τον Φεβρουάριο του 2020, συμμετείχε στην ίδρυση και ανάπτυξη της καμπάνιας “Δεν είναι αθώοι”, που διαμορφώθηκε μέσα από τη συνεργασία διαφόρων οργανώσεων, πρωτοβουλιών, όπως και ανένταχτων. Στόχος της ήταν να εντείνει τον αγώνα ενάντια στο φασισμό, ενόψει της ανακοίνωσης της απόφασης της πολυετούς δίκης της ναζιστικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή”.
Η 2η συνδιάσκεψή της πραγματοποιήθηκε τελικά, στις 10 και 11 Οκτωβρίου 2020, με τις διαδικασίες της να διεξάγονται κατα κύριο λόγο διαδικτυακά. Σε αυτή, τα μέλη της ΤΠΤ (“Τεταρτοδιεθνιστική Προγραμματική Τάση”) και του Περιοδικού “4” εντάχθηκαν στη οργάνωση.
Εκτός από την ανάδειξη του νέου πανελλαδικού συντονιστικού, κεντρικό ζήτημα αποτέλεσε η συζήτηση για την περιβαλλοντική κρίση, φιλοδοξώντας να αναδείξει τον αγώνα ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος ως στρατηγικό πυλώνα της αντικαπιταλιστικής πάλης. Ακόμα, θεωρώντας ότι η πανδημία του covid-19 επέφερε ένα συνδυασμό υγειονομικής και καπιταλιστικής κρίσης που έπληξε κυρίως τις πιο ευάλωτες μερίδες της κοινωνίας, προέκρινε την προώθηση του αιτήματος για ένα βασικό εισόδημα πανδημίας.
Τέλος, έγινε η εκτίμηση ότι η προσπάθεια δημιουργίας ενός κοινού τόπου διαλόγου και δράσης για την ανασύνθεση της Αριστεράς, με τον τρόπο που είχε διεξαχθεί από το φθινόπωρο του 2019, είχε φτάσει στα όρια της. Έτσι, αποφασίστηκε ότι ένα τέτοιο εγχείρημα μπορούσε να συνεχιστεί με συγκεκριμένα και άμεσα βήματα μόνο με την “Αναμέτρηση-Ομάδα Κομμουνιστών/στριών”, τη συλλογικότητα που είχε επιδείξει μια αντίστοιχη διάθεση για ουσιαστικές διαδικασίες ανασύνθεσης.
Γραφτείτε εδώ για να ενημερώνετε κάθε εβδομάδα για τις ανακοινώσεις μας ή πιο συχνά για τις δρασεις μας
Επιτρέπεται η αναπαραγωγή και διανομή του περιεχόμενου σύμφωνα με τους όρους της άδειας Attribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0)
Επιτρέπεται η αναπαραγωγή και διανομή του περιεχόμενου σύμφωνα με τους όρους της άδειας Attribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0)